Nieuwsbrief voorjaar 2014

We zijn vanaf eind vorige week in Harare, in afwachting van de geboorte van onze derde zoon. Daarover zullen we vast veel te bloggen hebben straks, maar voor nu melden we alleen even dat de recentste nieuwsbrief op de nieuwsbrieven pagina staat.

Verwachten

Door Annemarie

Dit begin van mijn zwangerschapsverlof is toch anders dan gepland. We hadden verwacht een leuk weekend in Harare te hebben waarin we Machteld en William Koelewijn op zouden halen en de verjaardagen van Mark en Janneke zouden vieren. We hebben allebei gedaan, maar er kwamen helaas nog wat andere afspraken bij. Zoals Mark al schreef werd ik zondag overvallen door buikpijn, wat bleek te berusten op alvleesklierontsteking door een passerende galsteen. Ik wist wel dat ik een buik vol baby heb, maar niet dat ik ook nog een verzameling galstenen bij me draag. Die zijn minder gewenst. Hopelijk blijft de rest van de stenen netjes op hun plek zitten zonder zulke vervelende complicaties te geven. De veroorzaker van deze episode is waarschijnlijk dezelfde dag nog gepasseerd. Gelukkig maar, want in Zimbabwe zijn er geen operatieve mogelijkheden om vastzittende stenen uit de galwegen te verwijderen. Wel om de hele galblaas met stenen via een kijkoperatie te verwijderen. Alleen nu even niet, eerst bevallen.

Wat was ik blij en dankbaar om al in Harare te zijn en direct toegang te hebben tot adequate diagnostiek en behandeling. Als je maar genoeg geld bij je hebt is alles mogelijk. Inclusief ambulanceritjes; eerst heen en weer voor een echo en later overplaatsing naar een groter ziekenhuis met IC en verloskunde faciliteiten. Die heb ik beide gelukkig niet nodig gehad. Ik ben positief verrast over de goede zorg die ik heb mogen ervaren. Van mij mogen ze best iets later starten met bedden opmaken dan 5 uur 's ochtends, maar alles wat wel schoon en om half 8 stond de dokter al aan mijn bed. Ik werd goed op de hoogte gehouden van de plannen en uitslagen. Misschien scheelt het dat ze Dr voor mijn naam hadden gezet ipv Mrs...

Een andere aangename verrassing was het meeleven vanuit Zimbabwe en Nederland. Op maandagmiddag werd ik door een verpleegkundige verteld dat "Morgenster" in de gang stond. En zowaar, een zestienkoppige delegatie van alle afdelingen van het ziekenhuis was afgereisd om 'hun dokter' beterschap te wensen. Ik was prompt genezen. Wat een warm meeleven. Je kunt in Zimbabwe niet stiekem ziek zijn.

Dinsdagmiddag kwamen er alleen maar goede uitslagen binnen en mocht ik het ziekenhuis verlaten. Nog een dagje bijkomen in Harare en dan donderdag naar Morgenster. We zetten er enige haast achter, want het plan is om volgende week weer terug te komen om in Harare de bevalling af te wachten. Niet dat we verwachten dat de galstenen een probleem geven, maar de baby ligt in stuit en van alle kanten is ons aangeraden om geen onnodige risico's te nemen met een bevalling op Morgenster. Helaas. Thuis is altijd beter, maar soms moet je niet te eigenwijs willen zijn.

Dank voor al jullie gebed en meeleven.

Annemarie ontslagen

Door Mark

De titel klinkt als een 1 april grap of doet erntiger vermoeden dan het is; Annemarie mocht aan het einde van de middag het ziekenhuis verlaten. De bloedwaarden waren weer normaal dus de dokter vond het verantwoord. We blijven nu nog een paar dagen in Harare voor we weer (voor een week) naar Morgenster gaan.

    Lennard was blij weer bij mama op schoot te kunnen