door: Annemarie
Koffiepauze is meer dan een adempauze, het dient ook een hoger doel. Af en toe tenminste, als niet iedereen in zijn of haar eigen telefoon verdiept is. Onder het genot van een witte boterham met ei en melkthee beklom één van mijn collega's zijn preekgestoelte. Ik weet niet meer precies hoe we er deze keer opkwamen, het ging ongeveer op de volgende manier: Het begon met een extra ei voor een tengere, korte collega en zijn moeite om serieus genomen te worden door zijn patienten. Een 'big body' helpt aanzienlijk om autoriteit te verkrijgen. Toen kwamen we via het december gebonden gewichtsverlies van de eerste collega – hij geeft er namelijk de voorkeur aan om te vasten in de laatste maand van het jaar voordat de goede voornemens komen – op het gebrek aan geloof van de mensheid in het algemeen, maar meer specifiek in Europa. Hij vond dat het hoog tijd was om meer zendelingen naar Europa te sturen. Wel vervelend dat Europa zo karig is met werkvergunningen voor dat soort activiteiten. Wat een arrogantie.
Een vergelijkbare redenering kan je op medisch vlak voeren. De belangrijkste 'ziekte' of oorzaak voor vermindering van kwaliteit van leven in Europa is eenzaamheid. Zimbabwanen weten prima hoe ze eenzaamheid moeten bestrijden. Waarom ze niet inhuren als consultants?
