Hoe leg je dat rustig uit?

Vandaag kwam ik de administratie van Morgenster binnenlopen. Een ruimte met enkele chaotische bureaus en een medewerker gebogen over wat declaraties. Ergens in de hoek maakte iets een alarmerend piepend geluid. Ik meende dat het de UPS (uninterruptable power supply) was. Dat is een apparaat dat kleine stroomonderbrekingen opvangt of je de gelegenheid geeft je computer uit te zetten als de stroom helemaal is weggevallen. Ik vroeg dus quasiverbaasd “is de stroom uitgevallen?”. Het antwoord luidde bevestigend. Echter omdat  ik geen enkel teken bespeurde dat erop wees dat ze de computers ook veilig uit zou zetten vroeg ik: “Zou je dat ding dan niet uit gaan zetten?” Oke, misschien drukte ik me niet helemaal duidelijk uit, maar haar reactie verbaasde me toch. Ze zette namelijk niet de computer, maar de UPS (en daarmee ook de computer) uit.


Hoe leg je dan even rustig uit waar de UPS voor dient? Ik hoop dat het me wel redelijk lukte, met een analogie naar een auto waar je ook niet uitstapt als die 80 km/u rijdt, maar wacht tot ie tot stilstand is gekomen. Ik ben echter bang dat het apparaat voor de administratiestaf niet meer is dan een hinderlijk piepje dat je vertelt dat de stroom is uitgevallen.

Arbitration and Reconcilliation

Twee woorden die ik de afgelopen tijd helaas beter heb leren begrijpen. Het verwijst in dit geval naar twee fasen in een conflict. Als werkgever hebben we de laatste maanden zo’n vier ontmoetingen gehad met arbitrators en reconcilliators.

Op de administratie van het ziekenhuis in Morgenster is fraude/diefstal gepleegd. In totaal is zo’n $4000 verdwenen. Dit geld is ontvreemd door medewerkers van de administratie. Een van hen had een tijdelijk contract en is al maanden geleden ontslagen. Hij heeft bekend en is nu zelfs aan het terugbetalen. Het proces met de andere twee is helaas minder ‘straightforward’.

Als een dergelijke zwendel aan het licht komt, moeten de juiste stappen worden ondernomen. Eerst wordt iemand geschorst, een intern onderzoek wordt uitgevoerd, en uiteindelijk wordt naar aanleiding van de uitkomsten van het interne onderzoek actie ondernomen. De interne onderzoeken resulteerden in tweemaal ontslag, maar dit wordt nu, op procedurele gronden, aangevochten door de ex medewerkers. Dit vreet energie en geeft een gevoel van onmacht. Want je zou toch denken dat als iemand steelt en wordt ontslagen, ze zich schamen en schikken in hun lot. Maar nee, de procedure(fouten) worden aangegrepen om er een zwaar en vervelend verhaal van te maken.

Het is dan extra vreemd om een kantoor van de arbitrator in te lopen en daar mijn collega grappen te zien maken met de arbitrator. Deze man heeft kennelijk ooit  eens op Morgenster gestudeerd. Na de sessie werd mijn collega, een dominee, gevraagd nog te besluiten met gebed. Natuurlijk heel mooi, maar ook zo vreemd, dat contrast tussen wat gebeurt tijdens de sessies en erbuiten.

Wordt vervolgd (helaas)…

Blij

Annemarie

Vandaag eens alle mooie dingen op een rij.

Waar ik blij van word (in willekeurige volgorde):

-          Een geslaagde operatie, zoals dat kleine meisje die met een totaal vergroeide hand binnenkwam en met rechte vingers het ziekenhuis verliet. Door littekenvorming na een brandwond waren de vingers kromgegroeid en zaten pink en duim vast aan de handpalm. Dit vind ik leuk; priegeloperatie met direct resultaat.

-          Patienten die in een vroeg stadium naar het ziekenhuis komen voor behandeling van AIDS.

-          Een worm onder de microscoop ter bevestiging van je diagnose. Dus hoop voor de patient om afdoende behandeld te kunnen worden.  Denk niet dat wormen alleen maar irritante beestjes zijn; etters zijn het, kunnen veel pijn en fikse zwellingen veroorzaken. Bovendien zijn ze heel goed in verstoppertje spelen.

-          Kriebels in mijn buik.

-          Lennard die juichend in de vensterbank staat te springen als ik thuiskom.

-          Het vooruitzicht om familie en vrienden te zien in Nederland.

-          Een  efficient bestede OK-dag

-          Stroom op onverwachte dagen. En dat een hele week achter elkaar

-          Grappen in het ziekenhuis, en goede samenwerking

-          Een hele zin vloeibaar Shona.

-          IJsje eten in de stad

-          Bezoek

-          Geslaagd crea-project

-          Een verpleegkundige die met plezier haar werk doet.

-          Dankbare patienten. En dan bij voorkeur niet omdat ik naar ze kijk, maar vooral omdat ze echt geholpen zijn.

-          Koken zonder misselijk te zijn

-          Mango’s aan de bomen zien groeien.