Door Mark
Gistermorgen ging ik even op bezoek bij een buurman om een boek te lenen. Hij, dominee Visser en zijn vrouw, vertrekken over twee maanden definitief naar Nederland. Hun werk hier zit erop, een locale collega neemt (een deel van) het werk over. Voor ons is het dus nu nog zaak wat boeken te lenen die daarna niet meer beschikbaar zijn. Het is goed om op zulke momenten te praten over wat we geleerd hebben hier, de een aan het einde van de uitzending, de ander aan het begin.
Toen ik weer naar huis liep bleek de electriciteit weg te zijn. Een sms van een van de dokters vertelde me dat de Zesa (het nutsbedrijf) de missie had afgesloten omdat de rekening te hoog is opgelopen. Het ziekenhuis, welke een aparte meter heeft, is nu de enige die nog electriciteit heeft. Omdat dit op zaterdagochtend gebeurde en ik niet zie gebeuren dat een significant deel van de openstaande rekening maandag is betaald, kunnen we ons waarschijnlijk opmaken voor een weekje zonder stroom. Dus de gasflessen staan al in de auto om maandag bij te vullen, de generator is bijgevuld en alle apparatuur die niet perse aan hoeft te staan, staat uit. Ook is er dus geen internet meer.
We merken dat we ons prima kunnen redden zonder electriciteit. Alleen de koelkast willen we, via de generator, af en toe blijven voeden. En gelukkig kunnen we via onze telefoon (gprs) ook onze email af en toe controleren, dus we houden het wel een tijdje uit. Natuurlijk is het voor de mensen zonder gasflessen en generators een stuk minder eenvoudig, maar aangezien het niet regent, kan er altijd nog op houtvuur gekookt worden.
We zijn momenteel bezig om medische apparatuur aan te schaffen voor het ziekenhuis. We zijn dankbaar voor de steun die we hiervoor al hebben ontvangen. De spullen die we gaan kopen en de apparatuur die we kunnen repareren, zullen zonder twijfel helpen om levens te redden. Later hopen we hier meer over te schrijven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten