Door Annemarie
Ondertussen ben ik weer drie weken aan het
werk. Het verlof was heerlijk; ik heb genoten van elke dag vakantie samen met
de jongens. Maar het is ook fijn om weer te werken. Ik merk dat ik heel relaxed
ben teruggekomen. Ik weiger om me druk te maken over wat er allemaal minder
vlot verloopt en ben blij om dat wat ik wel kan doen. Het niet meer zwanger
zijn heeft daar een groot aandeel in. Heerlijk om de hele dag energie te
hebben. Het werk is gevarieerd en uitdagend, maar ik kan het goed aan. Ik
geniet van contact met personeel, ben blij met patiënten waar ik wat voor kan
betekenen, doe wat ik kan en laat de rest liggen voor morgen. Er zitten best
veel uren in een dag. In het ziekenhuis kan ik een groot deel van het werk doen
en toch is er nog genoeg tijd over om met de jongens thuis te zijn. Vaak nog
wel smiddags achter de computer terwijl Renze en Jasper slapen en Lennard naast
me een puzzel maakt. Lennard en Jasper moeten meer zichzelf vermaken, de maand
augustus is namelijk vakantie, dus ze zijn nog niet naar de creche geweest. Ze
zwaaien me sochtends blij uit, maar zijn altijd weer ontzettend blij als ik
thuis ben. Leuk thuiskomen. Dat doe ik dus drie keer per dag, dat thuiskomen.
Renze heeft ook zo zijn wensen. Hij zou vaak wel meer willen, maar moet
het doen met wat er is... Nog een paar maanden, dan kan hij ook aan de
boterhammen beginnen.
De eerste dienstweek ook weer gehad. Het
vervelendste is vooral dat ik niet thuis ben als ik in het ziekenhuis ben. Voor
Mark dus wat meer handen uit de mouwen. Een heel verschil met drie jaar
geleden, toen ik me echt druk maakte over elke keizersnede. Nu gelukkig niet
meer. Het is heerlijk om de supervisie te hebben van de verloskamers. En als de
dienst voorbij is, is het extra prettig om gewoon thuis te kunnen zijn zonder
dat de telefoon gaat.
De dag voordat mijn verlof afgelopen was,
meldde een collega (medical superintendent) dat hij ging vertrekken. Een ander
is twee maanden met verlof en komt ook niet meer terug. Nu
moeten we het dus zien te rooien met zn tweeën. Gelukkig vandaag
sollicitatiegesprekken gehad en zoals het er naar uitziet hebben we per
september een dokter erbij. Wel prettig want september is de drukste maand van
het jaar op de verloskamers. Alle kerstbaby’s worden dan geboren en dat zijn er
nogal wat, want een heel groot deel van
de mannen komen alleen met Kerst thuis van hun werk in Zuid-Afrika. Met als
cadeau een heel venijnig virus. Heftig, al die HIV-positieve jonge moeders.
Konden we ze maar genezen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten