Door Mark
Vanmorgen reed ik naar kantoor en zag een collega langs de kant van de weg staan. Achter zijn auto stond een klein autootje dat duidelijk een aanrijding had gehad. Ik nam direct aan dat de auto van mijn collega als 'blikrem' had gefunctioneerd, dus toen ik mijn collega later op de dag tegenkwam, vroeg ik hoe het met hem ging. Hij vertelde dat niet hij, maar een andere collega betrokken was geweest bij die aanrijding en dat hij daar alleen was om te assisteren. Tegen de tijd dat ik langskwam, was die andere collega al weggereden en stond mijn collega daar nog met een inmiddels huilende jongedame.
Hij, youth director, was dus aan het counselen geslagen en dat ging zelfs zo ver dat hij ook de, nogal boze, moeder van het slachtoffer moest counselen. Hij was vervolgens ook nog een reddende engel door de beschadigde auto naar het huis te rijden en 's middags nam hij ook nog de moeite om de moeder en dochter even op te bellen om te horen hoe het met ze ging. Ze waren hem dankbaar voor zijn wijze woorden (niet iemand slaan die al is gevallen).
Ook dat is nou Zimbabwe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten