Mark is voor een conferentie over HIV programma's in Zimbabwe. Hieronder het tweede deel van het reisverslag.
Maandag was de afsluitende dag van de conferentie. We deelden met elkaar wat we van de conferentie geleerd hadden en hoe we dit gaan toepassen op de projecten. Voor de situatie rondom Morgenster betekent dit dat we gaan proberen via de kerkleiding het stigma op HIV en AIDS te verkleinen en in de programma´s de betrokkenheid van de mannen te vergroten.
Maandag was de afsluitende dag van de conferentie. We deelden met elkaar wat we van de conferentie geleerd hadden en hoe we dit gaan toepassen op de projecten. Voor de situatie rondom Morgenster betekent dit dat we gaan proberen via de kerkleiding het stigma op HIV en AIDS te verkleinen en in de programma´s de betrokkenheid van de mannen te vergroten.
Na de conferentie vertrok ik naar de Morgenster om daar samen met Herman (vertrekkende arts) en de EO ploeg, opnames te maken voor de documentaire. Het idee was om de overdracht te filmen, dus we liepen samen door de gangen. Ook bestudeerden we de voorraad medicijnen, en voor het dramatisch effect verwijderden we alle medicijnen die met gedoneerd geld zijn aangeschaft. De plank was ineens bijna leeg. Daardoor realiseerde ik me weer hoe afhankelijk van donoren het ziekenhuis toch nog altijd is. Aan het einde van de dag deden we het interview met mij en wat symbolische loopjes tegen de achtergrond van een ondergaande zon. Het idee daarvan is, dat je ziet dat onze wegen scheiden, Herman gaat terug en ik ga verder. Het was moeilijk om in het interview en de andere opnames Annemarie tot haar recht te laten komen. Door het filmen van een skype-gesprek hebben we geprobeerd dit enigszins te compenseren. Voor wie inmiddels erg benieuwd is geraakt naar het resultaat, dat wordt waarschijnlijk pas in de zomer uitgezonden…
Papierwerk
Woensdagochtend vertrok ik met twee collega’s uit Sudan naar Harare. Daar aangekomen ging ik gelijk proberen het papierwerk voor Annemarie en mezelf in orde te maken. Er is een koepelorganisatie van Missieziekenhuizen (ZACH) die dit in principe voor ons doet. Toen ik op kantoor verscheen, gaf mijn contactpersoon aan dat ik het direct zelf kon indienen bij de overheid. Ik zag mezelf al zitten in een wachtkamer, hongerig en moe, maar stemde toch maar toe. Er werd een chauffeur opgetrommeld en twintig minuten later was ik op het betreffende kantoor. Ik was gelijk aan de beurt en werd euforisch. Iets te snel, want de meegebrachte formulieren werden niet herkend. Gelukkig mocht ik tijdens de lunchpauze die inmiddels aangebroken was, alle formulieren overschrijven op de nieuwe en kon ik na het betalen van de belastingen alles in orde maken. In een tijdsbestek van twee uur was ik in twee kantoren geweest en had ik de aanvraag voor Annemarie om als medicus in Zimbabwe te werken succesvol ingediend! Sommige zaken zijn toch echt goed geregeld in Zimbabwe. Ik gaf mezelf de rest van de middag vrij.
Woensdagochtend vertrok ik met twee collega’s uit Sudan naar Harare. Daar aangekomen ging ik gelijk proberen het papierwerk voor Annemarie en mezelf in orde te maken. Er is een koepelorganisatie van Missieziekenhuizen (ZACH) die dit in principe voor ons doet. Toen ik op kantoor verscheen, gaf mijn contactpersoon aan dat ik het direct zelf kon indienen bij de overheid. Ik zag mezelf al zitten in een wachtkamer, hongerig en moe, maar stemde toch maar toe. Er werd een chauffeur opgetrommeld en twintig minuten later was ik op het betreffende kantoor. Ik was gelijk aan de beurt en werd euforisch. Iets te snel, want de meegebrachte formulieren werden niet herkend. Gelukkig mocht ik tijdens de lunchpauze die inmiddels aangebroken was, alle formulieren overschrijven op de nieuwe en kon ik na het betalen van de belastingen alles in orde maken. In een tijdsbestek van twee uur was ik in twee kantoren geweest en had ik de aanvraag voor Annemarie om als medicus in Zimbabwe te werken succesvol ingediend! Sommige zaken zijn toch echt goed geregeld in Zimbabwe. Ik gaf mezelf de rest van de middag vrij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten