Terwijl het in Nederland meer op herfst lijkt dan zomer, lijkt hier de winter op de terugtocht. Of het waar is of niet, het voelt 's avonds en 's ochtends in ieder geval minder koud. We horen ook van mensen om ons heen, de winter is bijna voorbij. Wellicht maakte de aangenamere temperatuur het ook voor dieven aantrekkelijker om op strooptocht te gaan. Afgelopen nacht hebben dieven de 'borehole' en een schakelaar gestolen. Veel huizen in Harare hebben een borehole, van waaruit water wordt gepompt. Aan de oppervlakte is hier niets van te zien, maar de dieven wisten kennelijk exact waar ze moesten graven. Daarme zijn degenen die de pomp destijds hebben aangelegd nu de eerste verdachten. Ze hebben de pomp (kennelijk zo'n $400 waard) en een schakelaar meegenomen. Op zich dus niet echt een persoonlijk drama, totdat later bleek dat ze ook de hond vergiftigd hebben. Hij is niet zichzelf en of hij het overleefd is nog niet bekend. De tuinman die al zes jaar hier werkt, is behoorlijk aangeslagen. Dat kunnen we best begrijpen, want al die zes jaar heeft hij zich veilig en beschermd gewaand en nu blijkt dat dit niet bepaald zo is.
Wij hadden voor een keer een deel van de was buiten laten hangen. Dat hebben ze gebruikt of hun vuile handen aan af te vegen. Heel vreemd, maar dat raakte me (Mark) meer dan het feit dat de pomp gestolen was. Misschien omdat dit je eigen spullen zijn. Overigens wisten we op dat moment nog niet dat de hond vergiftigd was.
Eind 2010, vlak voordat we uit Leiden vertrokken werd er bij onze buren een poging tot inbraak gedaan. Toen ik het brekend glas hoorde, was ik direct naar buiten gerend. Dat heeft toen de inbraak voorkomen, maar ik weet nog dat ik dacht "als ik sneller buiten was geweest en beter had gekeken, had ik ze misschien kunnen grijpen". Een soortgelijk gevoel overkwam me nu ook. “Waarom zijn we niet wakker geworden en hebben we ze kunnen betrappen?” Anderzijds, wat als ze gewapend waren?
Ook al hebben ze niet in het huis ingebroken, toch voelt het wel als een inbraak. Omdat hier de huizen omringt worden met muren met daarop electrische bedrading en een alarm, voel je je binnen de muren veilig. De grens van binnen en buiten ligt dan gevoelsmatig meer bij het hek. Al met al een vervelende ervaring. We hopen dat het goed met de hond zal aflopen, want dan blijft de schade beperkt tot het materiële.
UPDATE: De hond heeft het overleefd, was alleen wat zwak, maar na een bezoek aan de dierenarts lijkt het nu wel goed te komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten