De afgelopen dagen heb ik een aantal klinieken bezocht. Soms was dat heel bemoedigend, andere keren lastig.
De klinieken zijn over het algemeen 'understaffed and underfunded', dus veel komt aan op hoe de medewerkers hiermee omgaan. Bij een van de klinieken is er een slechte verstandhouding tussen de verpleegkundige-in-charge en de dominee van de missie. Omdat de kliniek verder wel goed functioneert heb ik er niet veel aandacht aan besteed, maar voor de kerk is dit natuurlijk wel een belangrijk punt en ik zal nu proberen de juiste mensen om tafel te krijgen om dit vooral interpersoonlijke conflict op te lossen.
Toen ik op de terugweg van een van de klinieken een stukje van de weg af ging om naar rotstekeningen te kijken, ontstond een andere lastige situatie. De weg omhoog was zanderig en liep vrij stijl, waardoor ik wegslipte. Ik besloot dus een andere route te proberen. Hierdoor kwamen we anderhalf uur vast te zitten. Omdat het een gebied zonder 'cell phone reception' was, lukte het ook niet om hulp te regelen en dit was voor enkele omstanders een extra motivatie om ons uit de penarie te helpen.
Update 15-10-2014: Ik lag gisteren even onder de auto en heb gelukkig geen blijvende schade kunnen constateren.
Hoi Mark, ik heb weer even bij gelezen. Leuk om dat zo nu en dan te doen.
BeantwoordenVerwijderenGaat alles goed bij jullie, met de kids?
Over een poosje komen je ouders. Leuk voor ze.
Het lijkt me heel lastig als je je jongste kleinkind, m.n. als oma ;-) niet even kunt bewonderen
maar dat gaat nu snel gebeuren.
Bij ons komt ook, als alles goed gaat, in april 2015 het derde kleinkind, bij Bettine en Nio.
Oma zijn is echt heel leuk :-)
Een hele goede tijd, straks met je ouders, en voor jullie als gezin.
Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.
BeantwoordenVerwijderen