Door: Annemarie
Spannend, Lennard gaat nu naar de grote school. Hij was in
september al vier geworden, maar we hadden het nog even uitgesteld. Op de
creche is er wat meer individuele aandacht, minder grote klassen en ‘gewone’
wc’s en potjes. Bovendien, dachten we, was hij het liefst samen met zijn
broertje. Maar nu was het toch tijd voor het echte werk. Met wat uitstel; de
eerste dag duurde de plenaire jaaropening in de kerk me te lang en de tweede
dag bedacht ik dat het beter was om eerst zijn uniform te kopen. Driemaal is
scheepsrecht ; dus sinds donderdag gaat hij naar de grote school. Met veel
plezier, gelukkig. Hij wil zelfs na de lunch weer terug. Dat gaat niet want
schooltijden zijn van 7:15 tot 12:00. Iets vroeger opstaan dus. Ver is het
niet; aan dezelfde weg als ons huis. Hij zou best zelfstandig naar school
kunnen lopen, ware het niet dat er ook ezels, koeien en honden over de weg
lopen.
Taal is gelukkig geen probleem meer. Hij is, evenals Jasper,
redelijk vloeiend in Shona en Engels gaat ook steeds beter. Onderweg naar huis wisselen
we nieuwe woorden uit. Verder krijg ik mondjesmaat wat te horen over de
activiteiten op school. Dansen, zingen, buitenspelen. Wat zouden ze nog meer doen? Ik neem aan dat
er weinig geld is voor boekjes of papier en stiften. Waarschijnlijk veel
plenair de juf nazeggen, niet Lennards favoriete activiteit. Toch valt het me
mee dat hij het echt leuk vind op school. Ik had gedacht dat hij meer moeite
zou hebben met 25 kinderen in een klein lokaaltje. We zijn trots op onze
kleuter.
Wanneer het lokaaltje vol is weet ik niet. Er kan er altijd
nog eentje bij. Er zijn geen wachtlijsten en van te voren aanmelden is ook
onnodig. Je brengt je kind gewoon naar school, vult een formuliertje in,
betaalt schoolgeld en het feest kan beginnen. De enige lastige vraag was wat
zijn stam is. Ik heb maar gezegd dat hij een Vogel is, dat klopt wel ongeveer.
En onze peuter? Die gaat met een bibberend onderlipje naar
de creche.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten