Door Mark
De afgelopen twee maanden schreven we niets nieuws op onze blog. Terwijl er toch heel veel is gebeurd; we pakten onze spullen in, namen afscheid van ons werk en mensen om ons heen, verhuisden naar Nederland, en hebben daar ons leven weer opgepakt. Inmiddels is Annemarie alweer bijna twee maanden aan het werk bij de verloskunde opleiding in Amsterdam en de jongens genieten van de Nederlandse school.
Afgelopen maandag vloog ik terug naar Zimbabwe voor een laatste korte periode van overdracht. Een bijzondere ervaring om weer terug te zijn, want het voelt allemaal heel bekend en vertrouwd en dus lijkt het meer of ik maar drie weken weg ben geweest. Op dit moment zit ik weer als vanouds op mijn kantoor in Masvingo. Echt bijzonder. Ik maar dit bezoek samen met drie mensen van de GZB. Samen bezochten we gisteren het ziekenhuis op Morgenster, en zaterdag zullen we samen in Gutu zijn. Misschien is het te vroeg om nu al te schrijven over de situatie, maar een ding is wel duidelijk, Zimbabwe zakt steeds harder in de put. Op dit moment staan er lange rijen bij de banken. Mensen kunnen maar $50 per dag opnemen, omdat er een massale bankenrun gaande is. De reden daarvoor is dat de overheid 'bonds' wil gaan invoeren, feitelijk gaan ze dus geld bijdrukken. Aangezien niemand de overheid vertrouwd, wordt al het geld dus nu van de rekeningen gehaald. Alle organisaties hebben hier natuurlijk last van. Ik maak me toch wel zorgen over de ziekenhuizen en klinieken. Ook over de mensen die bijna niets hebben geoogst en dus zonder geld en zonder voedsel zitten. Hoe zal zich dit verder ontwikkelen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten