Een groot verjaardagscadeau

Een verhuizing, beginnen te werken op Morgenster, Lennards eerste verjaardag en de ontvangst van de spullen uit de container. De afgelopen twee weken is er veel gebeurd waarover we via dit blog nog niet hebben gecommuniceerd. Tijd om dat maar eens te doen.

 

Het zijn twee hectische twee weken geweest. Ons afscheid van Harare was stressen, vooral omdat we op maandag ergens een afspraak hadden met Zimra, de Zimbabwaanse belastingdienst ("Als u wat extra betaalt, maken wij het u wat gemakkelijker"). Zij zouden na een interview met Annemarie onze spullen vrijgeven. Daarnaast was er nog een heel aantal andere dingen die dan op zo'n laatste dag nog moeten, maar uiteindelijk wisten we om 15:00 Harare achter ons te laten. Door de rit naar Masvingo non-stop te maken wisten we met het invallen van het duister Masvingo te bereiken, en na een paar vlugge inkopen konden we dan eindelijk naar Morgenster.

 

Het was fijn om na zo'n lange tijd weer in je eigen bed te slapen en te zoeken naar dat kastje waar de koffiekopjes ook alweer stonden. Aangezien het gesprek bij Zimra goed was gegaan wisten we dat we heel binnenkort onze eigen spullen zouden hebben. Maar eerst ging de vreugdevolle aandacht naar de nieuwe koelkast (zie eerdere blog) en wasmachine. Na wat stekkers te hebben vervangen werkte het allemaal naar behoren en konden we de aanwezige elektriciteit genieten. Zesa gaf ons met drie dagen onafgebroken stroom een onverwacht maar gewaardeerd welkomstgeschenk.

Annemarie ging elke dag naar het ziekenhuis en Mark besloot maar eens wat ziekenhuizen te bezoeken. Het echte werk was begonnen...

 

Deze week was het dan zover. Op woensdagmiddag 17:00 kreeg ik een sms dat de volgende ochtend 07:00 een vrachtwagen met onze spullen op de 'stoep' zou staan. Ze excuseerde zich voor het tijdstip, maar na bijna zes maanden wachten hadden ze er ons in de nacht voor wakker mogen maken. Het is redelijk onvoorstelbaar hoe blij je bent met je eigen spullen die je 9 maanden ervoor naar jezelf verstuurd hebt. Erg leuk om erachter te komen wat je jezelf allemaal hebt toebedacht. Heerlijk om de magnetron open te maken, daar o.a. het koffiezetapparaat uit te halen en vervolgens het reservoir en de koffiepot te ontdoen van de opgeslagen nasi- en bamimix en wat niet al.

Het was daarmee tegelijk een heerlijke verjaardag voor de ouders van Lennard, en de jubilaris zelf, ach die heeft er waarschijnlijk weinig van meegekregen. Maar a.s zaterdag zullen we de taart aansnijden onder het ook van vele surrogaatooms, tantes opa's en oma's. Een mooie testcase om te zien hoe goed we al geïntegreerd zijn.

 

Helaas hebben we in deze blog geen verslag kunnen geven van het onszelf buitensluiten en doorzagen van de burglar bars, maar misschien volgt dat dan nog wel eens.