Een koelkast kopen

Afgelopen week was onze laatste week in Harare. Tevens de laatste kans om nog wat spullen te kopen die in Masvingo niet of moeilijker te krijgen zijn. Omdat we een 'tankstand', zo'n standaard voor een grote watertank hadden gekocht, zouden we een truck van Harare naar Morgenster laten rijden. Die wilden we natuurlijk goed benutten en dus besloten we op vrijdagmiddag nog snel de stad in te gaan om een koelkast te kopen. Aangezien veel winkels om vier uur sluiten was het haasten door het drukke verkeer om op tijd bij 'Mohammed Mussa' te zijn. Daar moet je dan in de rij gaan staan en wat dollars door een luikje drukken, om vervolgens met een bonnetje je koelkast af te halen. Zogezegd zo gedaan en even later stond ik buiten om de koelkast in onze auto te laden. Verkeerd gedacht, want de heren die de koelkast de winkel uit hadden gereden, begonnen te protesteren. "Deze koelkast mag alleen rechtop vervoerd worden". Onaardige woorden kwamen uit mijn mond. De oplossing die werd aangereikt was dat een van deze heren zijn pickup ter beschikking zou stellen voor een kwart maandsalaris (van een tuinman). We besloten dit maar te doen en ik gaf de man een kaart van Harare en het adres en het verzoek me te volgen, dwars door de, moet toeterende auto's bezaaide wegen van Harare centrum. Aangezien de man niet van 'Mohammed Mussa' was, liep ik een klein risico dat ik hem niet terug zou zien, maar veel keuze had ik niet. In de haast hadden we ook nog eens geen telefoonnummers uitgewisseld, dus was het hopen op de goede afloop. Helaas brandde er een geel lampje, gelijkend op een benzinetank, op mijn dashboard en moest ik eerst een tankstation zien te vinden. Ik sprak, hoe dom, met de man af dat hij wel door kon rijden naar het afleveradres. Aangekomen bij het tankstation, bleek na enkele minuten dat er een reden was dat er geen rij stond voor de diesel pomp, ze waren er net doorheen. Dus moesten we op zoek naar een ander tankstation. Nadat dat eenmaal gevonden was, moesten we, zonder kaart van Harare, de weg naar het afleveradres vinden. Dit was niet ons eigen huis, maar een huis waar enkele andere spullen stonden die de volgende dag door de grote truck meegenomen zouden worden. Na even zoeken vonden we de weg en kwamen bij de gated community aan. Aldaar werden we vriendelijk welkom geheten door de bewaker. Mijn vraag of vlak voor ons een pickup truck met een koelkast was gearriveerd, antwoordde ze bevestigend. Tot mijn ontsteltenis voegde ze er echter aan toe dat de truck niet was toegelaten en weer was vertrokken. Ik zocht naar een verborgen camera, maar helaas was het echt waar. Ik legde uit dat ik geen telefoonnummer van de heren had en zette een paniekstem op. Annemarie dacht dat als de heren er met een koelkast vandoor hadden willen gaan, ze dit allang gedaan zouden hebben, dus dat ze vast wel terug zouden komen.
Dat bleek gelukkig het geval en na enkele minuten in spanning werden we met onze nieuwe koelkast herenigd. Eind goed al goed.
En wat ik ervan geleerd heb: telefoonnummers uitwisselen, tijdig tanken en een volgauto niet vooruit laten rijden.