Hoe selecteer je de juiste kandidaat in een sollicitatie?

Door Mark

In de afgelopen zes maanden hebben we als organisatie vier nieuwe dokters aangenomen. Met een beetje geluk lukte dat in slechts twee sollicitatieronden.  De eerste keer hadden we drie kandidaten uitgenodigd en kwamen er slechts twee kandidaten opdagen, de tweede keer hadden we vijf kandidaten uitgenodigd, en kwamen er vier opdagen. Terugkijkend op het proces is het wonderlijk dat twee van hen nu bij ons werken.

In de eerste sollicitatieprocedure, voor Morgenster, had ik drie dokters uitgenodigd. De dag voor de sollicitatie belden er twee af. Daardoor zat ik nog maar met een kandidaat. Daarop belde ik de kandidaat die in eerste instantie was afgevallen in de screening op basis van CV. Omdat we uiteindelijk twee posities moesten opvullen namen we beide kandidaten aan. De eerste kandidaat kwam van het Provincial Hospital in Masvingo, een ziekenhuis dat niet echt een goede reputatie heeft als het gaat op de arbeidsethos van het personeel. Ik was dus wat huiverig en probeerde erachter te komen of zijn antwoorden sociaal wenselijk waren of oprecht. Inmiddels weten we dat hij een enorme aanwinst is voor ons ziekenhuis. We hebben een parel bij de zwijnen weggehaald. De tweede kandidaat die we aannamen was alleen maar aanwezig omdat twee andere kandidaten de dag ervoor hadden afgezegd.

Voor de tweede sollicitatieronde, voor ons ziekenhuis in Gutu, wilde het bestuur dat ik alle vijf kandidaten zou uitnodigen. In principe hadden we maar een vacature op dat moment en ik wilde erg graag enige selectie toepassen om een lange middag te voorkomen. Toch nodigden we alle vijf kandidaten uit, ook die ene die toch op basis van CV geen kans maakte in mijn ogen.

Uiteindelijk bleek mijn potentiele afvaller ook nog eens recent met een drankprobleem te hebben geworsteld, volgens hem met succes. Een slechtere uitgangspositie was bijna niet voor te stellen, maar toch eindigde hij als nummer 2 in het wensenlijstje van het panel. Het was zijn en ons geluk dat we ineens toch twee dokters nodig hadden en zodoende hebben we ook hem per 1 januari aangenomen.

Ik vind het wonderlijk om te zien hoe God aanwzig is in deze belangrijke beslissingen. De God die Jozef en Daniel vanuit bijna onmogelijke posities onderkoning liet worden, is nog altijd aan het werk.